Η Ελλάδα δημιουργεί σε καιρό Κρίσης!

Ένα άρθρο για το χειροποίητο τα τελευταία χρόνια, από τη Φανή του zOOzaRT και τη Χριστίνα του Ergoheiro Studio. Ευχαριστούμε κορίτσια!

Η Ελλαδα δημιουργει σε καιρο Κρισης!

«Την ώρα που πλέκω ξεχνώ τα προβλήματά μου, έστω και για λίγο» έτσι μου έλεγε η γιαγιά μου όταν μικρή τη ρωτούσα, «Γιατί το κάνεις αυτό γιαγιά;» Κάθε φορά τη θυμάμαι όταν πιάνω τις βελόνες. Την ώρα που πλέκω το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι μη μου ξεφύγει κανένας πόντος, τίποτε άλλο!

               Ζούμε σε μία εποχή που οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Διαθέτουν μεγάλες ποσότητες και ποικιλία προϊόντων και οι τιμές είναι αρκετά χαμηλές έως, σε κάποιες περιπτώσεις, εξευτελιστικές. Δυστυχώς όμως χάνεται τις περισσότερες φορές η ποιότητα, η προσωπική πινελιά, η επαφή του δημιουργού με τον αγοραστή. Έτσι καταλήγουμε να ψωνίζουμε πράγματα τα οποία βαριόμαστε. Ενώ τα χειροποίητα δεν μπορούν να θεωρηθούν αναλώσιμα!

               Τα τρία-τέσσερα τελευταία χρόνια ακούω για ολοένα και περισσότερους φίλους και γνωστούς που ξεκίνησαν ένα χόμπι. Ο ένας φτιάχνει κοσμήματα, ο άλλος κεντάει, ο άλλος ράβει. Στην Ελλάδα της Κρίσης για τους περισσότερους λειτούργησε σαν μέθοδος ψυχοθεραπείας αλλά στην ουσία δεν είναι μόνο αυτό.

                Είναι ένας τρόπος, εν καιρό Κρίσης, να έρθουμε πιο κοντά. Μέσα σε κάθε χειροποίητο υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού μας. Κάθε φορά που δημιουργούμε κάτι και το δωρίζουμε, δίνουμε ένα κομμάτι από τον εαυτό μας, δίνουμε στον άλλο να καταλάβει ότι είναι σημαντικός για μας αφού διαθέσαμε προσωπικό χρόνο για να φτιάξουμε το δώρο. Αλλά και στις περιπτώσεις που κάποιος μας ζητάει να του φτιάξουμε κάτι χειροποίητο, μπαίνουμε στην διαδικασία να τον «ψυχολογήσουμε», ώστε το τελικό κομμάτι που θα δημιουργήσουμε να του ταιριάζει.

               Η Κρίση όμως μας έκανε και πιο πρακτικούς. Βάλαμε ξανά στη ζωή μας το ανταλλακτικό εμπόριο. Δηλαδή δεν δημιουργούμε μόνο για να καλύψουμε άμεσες ανάγκες μας, αλλά και ως προσφορά στους άλλους. Με τον όρο «προσφορά» εννοούμε  πως κάνει ο καθένας κάτι μοναδικό, που δεν μπορούν οι άλλοι και αυτό ουσιαστικά είναι προσφορά στο κοινωνικό σύνολο

              

                Ισχυρό αγχολυτικό «η Δημιουργία». Ευτυχώς όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε: άλλος τραγουδάει, άλλος μαγειρεύει, άλλος γράφει, άλλος φωτογραφίζει... Αυτό σημαίνει ότι για όλους μας υπάρχει ένα «αγχολυτικό», απαλλαγμένο από χημικές ουσίες, έτοιμο να αδειάσει το μυαλό μας. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας, ακόμα και αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται να μη χωράει, ειδικά σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα, την περίοδο της Κρίσης! 

Στο blog θα σας ταξιδέψουμε στον κόσμο του χειροποίητου.

 Θα μάθετε από εμάς κι εμείς από εσάς. Έτοιμοι;